سلام، اون کسی مفهوم نمایش کمدی رو میفهمه که آخر نمایش یه قطره اشک ازگوشه چشمش جاری بشه.

 یه بغض چند ماهه تو گلومه !!همیشه دوست داشتم با همه رو راست باشم، حرفم رو هم میزنم حتی اگه سرم بره! اما بوقتش؛ وقتش رومن تشخیص میدم، وقتی که اون ادم به اشتباهش پی ببره،وقتی که عذاب وجدان، عذابش بده،اون وقت دیگه حرف نمی زنم چون میدونم همین سکوتم یه شاهنامه حرف بوده!
الانم میخوام راحت حرفم رو بزنم،لازمه که بعضی وقتا سکوت هم فریاد زده بشه!

- تمام رابطه ی دوستیم رو بخشیدم! میگفت تو نباید اون چیزی رو که داری ببخشی؛ بیچاره نمیدونست این بخشیدنه که باعث برکت میشه.
یاد حرف یه دوست افتادم که میگفت: فکر نکنی رفت وآمد زیاد و دید وبازدید آدم رو عزیز میکنه هرکس کار درست تره عزیزتره!
پامیشی میری پابوس امام رضا(ع) عوض اینکه به دردت برسی،به درو دیوارحرم خیره میشی وگیر میدی که چرا من جای شما نیستم؟! گیر میدی که چرا وقت زیارت خوندن کبوترها میرن جفت گنبد میشینن ومن نمیتونم؟! هیچی به هیچی دیگه، برمیگردی!
- راسته که میگن دنیای بعضی آدما واقعا کوچیکه!
- از مدیر محترم وبلاگ قافله شهدا که در کارهای وبلاگ کمکم کردند تشکر میکنم،به نیت سلامتیشون: اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و اهلک اعدائهم.

- خدایا بازهم تو ومن، خدایا التماس دعا!
- یادش بخیر این هدیه ی یه دوست خوبه که ماه رمضون پارسال بهم sms زد؛ تقدیم به همه شماهایی که دوستون دارم: هر ماشینی که بوی اهل بیت بده نجات بخشه به آدمش نگاه نکن چون آدما عوض میشن!یاحق

سلام،ازبزرگی پرسیدم چه دعایی بخونیم تامعرفتمون رو نسبت به امیرالمومنین علی بن ابیطالب-علیه السلام-  بالا ببریم و همچنان از ایشان جدا نشویم واین ارادت جوری باشه که برامون پایدار بمونه ؟؟
تآملی کردند و فرمودند: جوشن کبیر بخونید،و البته با توجه و تامل درمعانی هر فراز از آن!!
ببینید در سوره صافات گفته: فالتّالِیاتِ ذِکراً- نگفته والذاکرات - نگفته والقاریات !
آن تلاوتی که ثمره علمی داشته باشه، آن خواندنی که به دنبال آن احساس مسولیتی پیش بیاورد و احساس تعهد و باورواعتقاد در انسان پدیدارشود وانسان به عمل خاصی راغب و مشتاق شود.
 دنبال این بودم که بدونم چه رابطه ای بین شناخت امیرالمومنین(ع) و اینکه خدا رو به اسمهاش قسم میدیم که مارو از آتش نجات بده،وجود داره!!درکتاب علی وَالْعَوالِم خوندم که وقتی میگیم:«خَلِّصْنا مِنَ النّارِ یاربَ» این نار همان علاقه ها و رشته های دوستیِ دشمنان اهل بیت است که در جان آدمی نفوذ کرده و باید همراه خلاصی ازاین رشته ها وعلاقه ها، صفات غاصبین و مخالفان اهل بیت، کتمان حق ها و بت پرستی ها و ....راشناخت و از ذهن و باطن خارج کرد.
که خود حضرت هم در خطبه ای اهمیت این موضوع رو بیان کردند،آنجا که فرمودند:«آگاه باشید که هیچگاه رشد(در راه حق) رانخواهید شناخت، مگرکسانی که آن راترک گفته اند را بشناسید.
وهرگزبه پیمان قرآن وفادار نخواهید بود،مگر اینکه از(حال)کسی که آن پیمان را شکسته است آگاه باشید.
وهرگز به آن تمسک نخواهید جست، مگر کسی که آن را دور انداخته است بشناسید.
وهرگزتلاوت نخواهید کرد کتاب راحقّ تلاوتش، مگر اینکه کسانی که آن را تحریف کردند بشناسید.
وهرگز ضلالت را نخواهید شناخت، مگر اینکه هدایت را بشناسید.
وهرگزتقوی رانمی شناسید، مگراینکه کسی را که ازآن تعدی نموده بشناسید.پس وقتی این ]افراد[ راشناختید، بدعتها و تکلّفها رامی شناسید وافترا برخدا ورسول وتحریف کتاب خداوند راخواهید دید و خواهید دید که چگونه خداوند هدایت فرمود کسی را که هدایت شد.بنابراین آنهایی که نمی دانند، شما را به جهالت نیندازند؛ زیرا علم قرآن را کسی نمی داند، مگر آن کس که طعم آن را چشیده باشد...» اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و اهلک اعدائهم.
**********************
یاعلی،خواندم که  رسول الله -صلی الله علیه اله- در خطبه غدیرفرمودند: ای مردم، علی(ع)، امام و پیشوا از جانب حق تعالی است و خداوند توبه منکران ولایت او را هرگز نخواهد پذیرفت و هرگز آنان را مشمول عنایت و مغفرت خویش، قرار نخواهد داد.
پس با اطمینان کامل وازسر محبتی که به شما دارم، رو به درگاه رحمانیت خداوند میگویم:
 اَستَغفِراللهَ رَبی وَ اَتُوبُ الیهِ زیرا که در همین خطبه غدیر نیز خواندم که فرمود: مؤمن کسی است که به علی (ع) ایمان آورد و او را تصدیق کند مغفرت و رحمت خداوند شامل او و کسانی است که سخن او را بشنوند و نسبت به فرمان او مطیع و تسلیم باشند.

سلام، حمد و سپاس خداوند را که بار دیگرمارا بر سر سفره پربرکت ماه رجب نشاند. در موردفضیلت و اعمال این ماه،اعمال شب اول،روز اول و نیمه این ماه سال گذشته نوشتم( طوبی الذاکرین! ) اگر دوست داشتین بخونید.
دربیان فضیلت ماه رجب، از رسول خدا محمد بن عبدالله- صلی الله علیه وآله– روایت شده که فرمودند : رجب ماه بزرگ خداست و ماهی درحرمت و فضیلت به آن نمیرسد؛ رجب را" اَصَب " می گویند!زیرا که رحمت خدادراین ماه بر امت من بسیارریخته میشود.
وَ لَوْلا فَضْلُ اللهِ عَلَیکُم وَ رَحمَتُهُ لَاتَّبَعْتُمُ الشَّیطانَ اِلّا قَلیلاً. نساء/83
حضرت موسی بن جعفر – علیه السلام – در ذیل این آیه فرمودند: فَضْلُ الله، رسول خدا(ص) و رَحْمَتُهُ،جناب علی (ع) است.
حالا با ذکر حدیثی از معصوم – علیه السلام – خیلی قشنگ این دو روایت به هم پیوند خورده میشه.
امام معصوم (ع) میفرماید: کانَ امیرالمومنین -علیه السلام- بابَ الله الذی لا یوتی الا منهُ و سبیله الذی منْ سلکَ غیرهُ هَلَکَ..." بحارالانوار،ج 25

امیرالمومنین علی (ع) درِ رحمت الهی بوده وهست؛ بدین معنی که خیری به کسی داده نشده ونمی شود، مگر از طریق آن حضرت. همچنین،علی(ع) راه خدا بوده و هست؛ هر کس غیر از آن راه را بپوید هلاک میشود.خابَ الوافدونَ عَلی غیْرُک، وَ خَسِرَ المُتِعَرِضُونَ اِلّا لَک....(فرازی ازدعای هر روز ماه رجب )
پس دیدیم که ارتباط تنگاتنگ بین رحمت خداوند و اینکه این ماه، ماه خداست و میلاد با سعادت علی (ع) وجود دارد. آنجا که نبی مکرم (ص) فرمودند: من شهرعلم هستم و علی(ع) باب آن ، اینجا هم میگوییم: رجب، شهر رحمت خداست وعلی (ع) باب آن
به گفته امام هادی(ع): وَالبابُ المُبتلی بِهِ الناس: آن در خانه ای که همه مردم به آن مبتلا هستند در خانه علی (ع) و اولاد او می باشد.
انشاالله که بتونیم با بالا بردن معرفتمون نسبت به علی ابن ابیطالب(ع) به حقیقت این ماه که همان رحمت خداوند سبحان هست دست پیدا کنیم.اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و اهلک اعدائهم.
زیارت امام حسین (ع) در شب و روزاول رجب یادتون نره. ازهمگی التماس دعا دارم .یاحق

سلام.گفتند سرزمین حاصلخیز فدک که از یهودیان اهل خیبر به جامانده از اراضی فِیء محسوب میشود!! میخوایم ببینیم فیء به چه معناست؟ چرا این اراضی به این نام خوانده می شدند؟واین اراضی چگونه به شخص رسول الله تعلق میگیرد؟ و مورد مصرفشون چی هست؟ برای اثبات علمی این بحث،از سوره مبارکه حشراستفاده میکنم.
خداوند در آیه 5 سوره حشر میفرماید:وَما افاءَ اللهُ علی رسوله منهم فما اوجفتُم علیهِ مِن خَیْلٍ وَّلارکابٍ وَلکِنَّ اللهَ یُسَلِطُ رُسُلَهُ علی مَنْ یَشاءُ وَاللهُ عَلی کُلّ شَیءٍ قَدیرٌ.
اَفاءِ از ماده ی فِیءِ، به معنی سایبان،اما در لغت به معنی بازگشت و برگرداندن هم به کار میرود.
 ایجاف به معنی با سرعت واضطراب ونگرانی حرکت کردن.
مِنْ خَیلٍ به معنی مَرکَب و اسب، و خَیلٍ  از ماده خُیََلاء به معنی خیال و فکر باطل هم معنی شده.

خب حالامعنی آیه: آنچه را که خداوند برمی گرداند بر رسولش،سرزمینهایی که شما مسلمانان بر آن ایجاف نکردید، با اسبهاتون برآن نتاختید،یعنی برای بدست آوردن آن اسلحه ای به کار نبردید، اسب نراندید،گرد و خاکی نکردید،خونی نریختید،خیال باطل بر شما نیاید؛ این سرزمینها رابه سادگی در اختیار شما قرار دادیم.
در آیه ی 2 همین سوره چگونگی این امر را بیان میکند که: وَقَذَفَ فی قُلوبِهِ الرُّعْبَ- و خداوند در دلهاشان آنچنان ترس و مهابَتی از اسلام و پیغمبر افکند (که خودشون جاخالی کردند)!که در ادامه آیه ی 5 میفرماید: وَلکِنَّ اللهَ یُسَلِطُ رُسُلَهُ علی مَنْ یَشاءُ وَاللهُ عَلی کُلّ شَیءٍ قَدیرٌ.ولکن اگر حکمت خدا تعلق بگیرد رسولش را بر جمعی مسلط میکند.
درآیه گفته آنها خانه هاشان راگذاشتند ورفتند! اماحکم این آیه رو این طوری گفتندکه: مجموعه ی اراضی که به دست اسلام و مسلمین و شخص پیغمبر می افتاد 4 حالت بیش نداشت.
1- نوع اول زمینهایی که در بعد نبردی که انجام میدادند صاحبان آن اراضی وقتی حقیقت اسلام رو میدیدند اسلام می آوردند با نهایت ذوق وشوق و رضایت زمین ها را می دادند.
2- نوع دوم زمینهایی که صاحبان آنها در برابر اسلام و پیغمبر مقاومت میکردند آنقدرمی جنگیدند و یا کشته میشدند،یا فرار میکردند.که این اراضی را المَفتوحُ الوَطَن میگفتند و بعد اینها از ان بیت المال مسلمین میشد و درآمدش مال مسلمین میشد.
3- نوع سوم اراضی که صاحبان آنها وقتی قدرت و شوکت اسلام و پیغمبر را می دیدند،تسلیم می شدند و با پیغمبر قرار داد می بستند که به ما امان بدهید مثلا ما با دین خودمون بر روی زمینهای خودمون نزد شمامی مانیم و کاری به کار شما نداریم و آنگاه از اینها مالیات بیشتر گرفته میشد با رضایت خودشون.
4- نوع چهارم که مورد بحث ماست آن اراضی و سرزمینهایی که وقتی شوکت اسلام و پیغمبر را می دیدند اینها می گذاشتند و فرار میکردندو هیچ جنگ و خونریزی صورت نمیگرفت؛ و این کاری نبود که به میل پیغمبر باشد بلکه به امر خداوند سبحان صورت میگیرد؛که درآیه 2 اشاره میکند: هُوَ الَذی اَخْرَجَ الذینَ کَفَرومِنْ اَهلِ الکتابَ مِنْ دیارِهِمْ- خداست آن کسی که خارج کرد انها را از منازلهاشان! که آنها را فِیءِ نامیده است. و تمام اینهامتعلق به وجود نبی مکرم است و به مسلمین بستگی نداردکه دو آیه ی پشت سرهم در همین سوره حکم آنها و مصادیق مصرفشان را بازگو میکند.در آیه 6: ما اَفاءَ اللهَ عَلی رَسولِه مِن اَهْلِ القُری فَلِلهِ وَ لِلرَّسولِ ولِذِی القُربی وَالیَتامی وَالمَساکینِ وابنِ السَّبیل َکَی لایَکونَ دولَةً بَینَ اَلاغنیاءِ مِنکُم........آیه 7 : لِلفُقَراءِ الْمُهاجِرینَ الذینَ اُخرِجُو مِنْ دِیارِهِم وَاَموالِهِم یَبتَغونَ فَضلاً مِنَّ اللهَِ وَرِضواناًوَّ یَنْصُروُنَ اللهَ وَرَسولَهُ......
بعد نزول این آیه خدا فرمود خب پیغمبرحَقِّ ذی القربی خودت را بده؛ که سرزمین حاصل خیز فدک که در تاریخ نوشتند این سرزمین سالانه بیست و شش هزار دینار درآمدش بوده که همه به دست علی ابن ابیطالب -علیه السلام-  بین فقراتقسیم میشده،طبق این سندبه دست حضرت صدیقة طاهرة فاطمة الزهرا –سلام الله علیها- رسید. پس سرزمین فدک یا نِحلهِ هست که پیغمبر در زمان حیاتشون به حضرت زهراء-سلام الله علیها-بخشیده و نِحلِه کرده  یا میراث و ماترک رسول الله(ص) هست که بعد از وفات ایشان به حضرت رسیده است؛ و هر فرندی از پدر خود ارث میبرد مگر اینکه موانعی داشته باشد:کفر، بی ایمانی، جنایت ....که حضرت زهراء-سلام الله علیها- در خطبه فدکیه خوشون به هردواین ها اشاره میکنند. اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و اهلک اعدائهم.
و نمی دانم چه میشود که فدک غصب میشود!!! اَللهُمَ کُنِ الطالبَ مِن ظَلَمها وَ ستَخَفَّ بِحَقِها .....