سلام،ازبزرگی پرسیدم چه دعایی بخونیم تامعرفتمون رو نسبت به امیرالمومنین علی بن ابیطالب-علیه السلام- بالا ببریم و همچنان از ایشان جدا نشویم واین ارادت جوری باشه که برامون پایدار بمونه ؟؟
تآملی کردند و فرمودند: جوشن کبیر بخونید،و البته با توجه و تامل درمعانی هر فراز از آن!!
ببینید در سوره صافات گفته: فالتّالِیاتِ ذِکراً- نگفته والذاکرات - نگفته والقاریات !
آن تلاوتی که ثمره علمی داشته باشه، آن خواندنی که به دنبال آن احساس مسولیتی پیش بیاورد و احساس تعهد و باورواعتقاد در انسان پدیدارشود وانسان به عمل خاصی راغب و مشتاق شود.
دنبال این بودم که بدونم چه رابطه ای بین شناخت امیرالمومنین(ع) و اینکه خدا رو به اسمهاش قسم میدیم که مارو از آتش نجات بده،وجود داره!!درکتاب علی وَالْعَوالِم خوندم که وقتی میگیم:«خَلِّصْنا مِنَ النّارِ یاربَ» این نار همان علاقه ها و رشته های دوستیِ دشمنان اهل بیت است که در جان آدمی نفوذ کرده و باید همراه خلاصی ازاین رشته ها وعلاقه ها، صفات غاصبین و مخالفان اهل بیت، کتمان حق ها و بت پرستی ها و ....راشناخت و از ذهن و باطن خارج کرد.
که خود حضرت هم در خطبه ای اهمیت این موضوع رو بیان کردند،آنجا که فرمودند:«آگاه باشید که هیچگاه رشد(در راه حق) رانخواهید شناخت، مگرکسانی که آن راترک گفته اند را بشناسید.
وهرگزبه پیمان قرآن وفادار نخواهید بود،مگر اینکه از(حال)کسی که آن پیمان را شکسته است آگاه باشید.
وهرگز به آن تمسک نخواهید جست، مگر کسی که آن را دور انداخته است بشناسید.
وهرگزتلاوت نخواهید کرد کتاب راحقّ تلاوتش، مگر اینکه کسانی که آن را تحریف کردند بشناسید.
وهرگز ضلالت را نخواهید شناخت، مگر اینکه هدایت را بشناسید.
وهرگزتقوی رانمی شناسید، مگراینکه کسی را که ازآن تعدی نموده بشناسید.پس وقتی این ]افراد[ راشناختید، بدعتها و تکلّفها رامی شناسید وافترا برخدا ورسول وتحریف کتاب خداوند راخواهید دید و خواهید دید که چگونه خداوند هدایت فرمود کسی را که هدایت شد.بنابراین آنهایی که نمی دانند، شما را به جهالت نیندازند؛ زیرا علم قرآن را کسی نمی داند، مگر آن کس که طعم آن را چشیده باشد...» اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و اهلک اعدائهم.
**********************
یاعلی،خواندم که رسول الله -صلی الله علیه اله- در خطبه غدیرفرمودند: ای مردم، علی(ع)، امام و پیشوا از جانب حق تعالی است و خداوند توبه منکران ولایت او را هرگز نخواهد پذیرفت و هرگز آنان را مشمول عنایت و مغفرت خویش، قرار نخواهد داد.
پس با اطمینان کامل وازسر محبتی که به شما دارم، رو به درگاه رحمانیت خداوند میگویم:
اَستَغفِراللهَ رَبی وَ اَتُوبُ الیهِ زیرا که در همین خطبه غدیر نیز خواندم که فرمود: مؤمن کسی است که به علی (ع) ایمان آورد و او را تصدیق کند مغفرت و رحمت خداوند شامل او و کسانی است که سخن او را بشنوند و نسبت به فرمان او مطیع و تسلیم باشند.
