یا حسین ! یا حسین ! درروز چند بار این کلمه رو تکرار میکنیم؟
واقعا حسین کیست؟و عاشق حسین چگونه باید باشد ؟
بیاید ازآینه حسین (ع) به خودمون نگاه کنیم. انقدر بازتابش زیاده که برای همه میتونه یه منبع پرنورباشه .
هنگامی که حسین(ع) ویارانش از دروازه مکه خارج می شدند (هشتم ذیحجه) مامورین عمر بن سعدراه را بر حضرت بستند وبین انها زدوخوردهایی رخ داد.اما امام حسین با عزمی راسخ به راه خود ادامه داد .
تا حالا این سوال رواز خودمون پرسیدیم که :چرا حسین (ع) حج خود را بع عمره تبدیل کرد و با اصرار مکه را ترک کرد؟ عملی که بچشم خیلی ها ازجمله ماموران تفرقه میان مسلمانان محسوب میشد!!!!!!!
از امام صادق (ع) روایت شده که محمد بن حنفیّه نقل کرده: وقتی ازحسین پرسیدم برادرجان ! چرا از مکه خارج میشوید؟ ایشان فرمود: می ترسم یزید بن معاویه به طور ناگهانی مرا در حرم خدا به قتل برساند و به این خاطر،هتک حرمت خانه ی خدا شود. وحسین رو به بیابان می نهد.
تا حالا چند بار برای اینکه به خانه خدا و حریم خدا بی احترامی نشود از جان و مال خودمون گذشتیم ؟
امام حسین قبل جنگ با وجودی که میدانست این قوم سر جنگ دارند اما آنها را موعظه کرد و به صلح دعوت کرد تا حجت را بر انان تمام کند .تا شاید حتی یک نفررا هم که شده از آتش جهنم نجات دهد.
چند بار به کسانی که به خونمون تشنه هستند از در دوستی وارد شدیم؟ و اظهار صلح کردیم؟ یا نه! به قدری به این کینه دامن زدیم ،که ما هم به خون اون تشنه شدیم .
رسول خدا (ص) بارها فرمودند : عزیز من ای حسین ! تودر بهشت ها درجاتی داری که جزء با شهادت به انها نمیرسی . و امام حسین انتخاب کرد........ چون میدانست شهادت اتفاق نیست بلکه انتخاب است!
صد دله را یک دله کردن و صد رنگی ها را زدودن است .
خداوند سبحان نیزدرجای جای قرآن اورده که:به سوی آمرزش پروردگارتان وبه راه بهشتی که عرضش یه قدر پهنای آسمان وزمین است بشتابید.ان بهشت برای اهل ایمان بخداوپیغمبرانش مهیاگردیده ....(حدید /21)
حالا! اهل ایمان چه کسانی هستند؟ باید بگردیم دستورات خداو پیامبرانش روانجام بدیم چه منبعی بهتراز قران بیاید سوره الرحمن روبخونیم .وبه ایه های بشارت دهنده ای که دراین سوره هست فکر کنیم واقعا این نعمتها هست .اما ایا کاری کردیم که سزاوار این همه نعمت و راحتی بشیم ؟؟
خداوند در سوره اسرا به این سوال پاسخ داده از ایه هجدهم همین سوره رو با دقت بیشتری بخونیم و به اونا عمل کنیم . و چه بسیار در قران ایاتی پند اموز و هشدار دهنده .
امام حسین(ع) به برادرش عباس(ع)عرض کرد: برادر اگر میتوانی این سپاه را یک روز از جنگ منصرف کن تا ما امشب را به نماز بپردازیم «زیرا خدا می داند که من نمازخواندن و تلاوت قران را دوست دارم»
ان شب قدری که گویند اهل خلوت ، امشب است
مگر شب قدر شب تعیین سرنوشت نیست؟ پس انها به بازسازی سرنوشت خود پرداختند.
آیا هرشب را برای انتخاب «قد تبین الرشد من الغی» نمی توان احیا کرد؟ راه حسینی یا یزیدی ، رشدیا گمراهی ، هدایت یا ضلالت، میتونی انتخابگرباشی؛ با عملت
چند بار برای اصلاح رابطه بین خودت با خدا وبه خاطر احیای نمازوعبادت از همه چیزگذشتی؟(قابل توجه کسانی که از سر شب عین یه تیکه گوشت تو رختخواب ولومیشن و نماز صبح رو هم یا نمی خونن یا جدیدا ولش کن بابا قضاش رو بعدا میخونم ).
حسین(ع) با بزرگواری و نهایت مردانگی حربن ریاحی را بخشید و وعده بهشت به او داد.
تا حالا چند بار امثال حربن ریاحی که برای اظهار عفو و بخشش نزدمون اومدن رو نا امید کردیم ؟
چیه ؟ چون غرورمون به ما اجازه نداد. میدونی که: «گنه کار پشیمان را نبخشیدن گنه باشد».
حسین (ع) به جایی رسید که حتی مرکب او لایق سوگند شد. والعادیات ضبحا ، فالموریات قدحا
حالا هی با خودت بگو یا حسین هر ناله و فریاد که کردم نشنیدی
اگر میخوای تعبیر گفته امام صادق باشی که گفت: «نفسی که بخاطر مظلومیت ما اندوهگین است ،تسبیح و اندوه او برای ما عبادت است.» اول باید حسین رو بشناسی تا بتونی برای مظلومیتش از دل احساس غم کنی .
وارسته زخویش اشنای تو شود آسوده ز تشویش بلای تو شود
تا لایق مسند ولای تو شود از کعبه روان به کربلای تو شود
با حسین باشیم نه برحسین