آیه ی رحمت، یا آیه ی عذاب؟؟ که گفته اند: مرز بین سعادت و شقاوت یک تصمیم و یک حرکت است.
از بعد ظهر بچه ها یه حال و هوای دیگه داشتن! هر کسی سرش تولاک خودش بود!
همه شده بودن مصداق آیه11 سوره ی رعد:
(خدا حال هیچ قومی رادگرگون نخواهد کرد تا زمانی که خود آن قوم حالشان را تغییر دهند.) (1)
هر کسی تو دفترش یه چیزایی مینوشت. انگارعهد نامه بود، یا چیزی شبیه اون!
بعضی ها تند تند مینوشتن!بعضی ها چند خط نوشته بودن وفکر میکردن!بعضی هاهم به صفحه سفید خیره شده بودن!!!
چه خبر بود؟ آخه وقت وزیدن اون نسیم الهی رسیده بود(شب قدر!) شبی که درتمام سال شبی بخوبی و فضیلت آن نمیرسد،شبی که برای زائرین اباعبدالله(ع)،از آسمان هفتم ندامی آید که آمرزیده شده اند.
{و بدانید و آگاه باشید که پروردگارتان را در ایام روزگارشما نسیم هایی است،هان بکوشید خود را در معرض آنها قرار دهید و از آنها روی نگردانید.}
باید من هم دست به کار میشدم،هر نسیم پیامی میاره وپیامی میبره! پس نوشتم: بِسمِ الله الرّحمنِ الرّحیم
جان همه روز از لگد کوب خیال‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌       وز زیان و سود و از بیمِ زوال
نی صفا می ماندش نی لطف و فّر      نی به سوی آسمان راه سفر!!
گفت: هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق..... (بلکه زنده اند و نزد پروردگارشان به آنان روزی داده میشود.) (2)
چی باید مینوشتم؟اخه باید یه چیزایی روتغییر میدادم، یه چیزایی روحذف، یه چیزایی روهم اضافه میکردم.
(آنچه نزد شماست پایان می پذیرد و آنچه نزد خداست باقی است.) (3)
اما سخته!یک سال انس با همه چیز و حالا..............
یادم اومد آقا امام حسین(ع) در روزعرفه!
اونجا که در روایت گفتند: عصر روز عرفه درعرفات، از خیمه ی خود بیرون آمدند و با گروهی از اهل بیت و شیعیان با نهایت خشوع درجانب چپ کوه ایستادند و روی مبارک را به سوی کعبه گردانیدند و دستها را برابر صورت مبارکشان بلند کردند ومانند مسکینی که طعام طلبد،فرمودند:(که دراین فراز ازدعا، جد بزرگوارشان حضرت رسول الله (ص) رو به نسیم الهی مانند کردند)
(ستایش مخصوص خدایی است که سلطان ملک وجود است.....و از آنجا که با من رافت و مهربانی داشتی مرادرزمانی یه وجود آوردی که ازبرکت پیشوای توحید، حضرت رسول الله(ص)،خاتم پیغمبرانت برخوردار بود ودراین عصرهدایت مرا پرورش دادی.) (4)
و بعد راهی سرزمین کربلا شدند.روزی که( یُغَیرُّو ما بِاَنفُسِهِم... )روانتخاب کردند وآخرکارجام (عِندَ رَبِِّهِم یُرزَقونَ) رو نوشیدند.
آماده ای؟ اگه میخوای با کاروان اباعبدلله(ع) همراه بشی عهدنامه ات رو تند تند بنویس چون نسیم روح بخش عرفه،در حال وزیدن است. همان روزی که با ( اَلحَمدُ لِلّهِ(5)..امام حسین(ع) شروع و با اَلحَمدُ لِلّهِ(6)حضرت زینب(س) پایان یافت.
سلام،بار معنوی روز عرفه به قدری زیاد هست که نمی دونستم چی باید بنویسم،این متن گوشه ای از خاطرات اعتکاف امسال ماه رمضان بود که براتون نوشتم. نوای بزم شبانه رو به نیت ظهورامام زمان روحی فداه گوش کنید (تو یه اشاره کن بگو قبولم داری) ازهمتون التماس دعا دارم.یاحق

1) اِِنَّ الله لایُغَیرُّوما بِقَومٍ حَتی یُغَیرُّوما بِاَنفُسِهِم.رعد/11