خستگي هامو ....
غصه هامو ...
گريه هامو ...
آشفتگي هاي گاه و بيگاهمو ...
بي تابي هاي بي پايانمو ...
گله هامو ...
تنهايي هامو ...
دلتنگي هامو ...
هيچ کدوم رو نمي تونم تحمل کنم !
خداي مهربونم !
تو چقدر بزرگي ...
که بار غصهء همه و بيشتر از همهء اينهمه آدمايي ...
که اينهمه بيشتر از همه اي هستن که من ميدونم
... به دوش ميکشي ؟